jak wyliczyć chorobowe na 3 4 etatu

1500 zł : 30 = 50 zł, 50 zł x 12 = 600 zł, 1500 zł – 600 zł = 900 zł. Kwota 900 zł jest kwotą wynagrodzenia przysługującego pracownikowi za dni, kiedy wykonywał pracę. W sumie pracownikowi będzie przysługiwać wynagrodzenie w wysokości 1314,24 zł (wynagrodzenie chorobowe + wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca). W konsekwencji od 2022 r. funkcjonować będzie rozwiązanie, na mocy którego w sytuacji, gdy hipotetyczna zaliczka na podatek skalkulowana na mocy przepisów podatkowych obowiązujących 31 grudnia 2021 r. będzie niższa niż składka zdrowotna, wówczas należy składkę tę obniżyć do kwoty tej hipotetycznej zaliczki. Przykład Jestem zatrudniona na umowę o pracę na czas nieokreślony Otóż 2 dni w grudniu (3-4.12) przepracowałam normalnie i od 5 grudnia 2012 jestem na L4 jakie wynagrodzenie mi się należy za miesiąc grudzień? wynagrodzenie miesięczne brutto = 2780 zł netto = 2002,96 (stała pensja, brak premii…) a jak wyliczyć wynagrodzenie styczniowe 4.511,73 zł: 13: Składka na ubezpieczenie zdrowotne naliczona w pełnej wysokości: 4511,73 zł × 9%: 406,06 zł: 14: Składka zdrowotna do odliczenia od podatku: 4511,73 zł × 7,75%: 349,66 zł: 15: Zaliczka na podatek do przekazania na rachunek urzędu skarbowego po zaokrągleniu do pełnych złotych: 680,78 zł – 349,66 zł (po Od 1 lutego 2016 r. pani Katarzyna podjęła dodatkową pracę w innej firmie na 1/4 etatu. Od 8 lutego 2016 r. chorowała i otrzymała zwolnienia lekarskie do 29 lutego br. Od 8 do 25 lutego 2016 r. Sie Sucht Ihn Köln Markt De. 3 marca nastąpiła zmiana etatu z 1/2 na cały, a od 7 marca pracownik poszedł na pięciodniowe zwolnienie chorobowe. Jaką przyjąć podstawę do wynagrodzenia chorobowego? – pyta czytelniczka. Jako podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego należnego za marzec trzeba tu przyjąć wynagrodzenie obliczone dla nowego wymiaru czasu pracy, tzn. takie, jakie pracownik by osiągnął, gdyby pracował cały miesiąc, oczywiście po odliczeniu części 13,71 proc. stanowiącej składki społeczne pokrywane przez ubezpieczonego. Nie zawsze z 12 miesięcy Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego (dalej podstawa wymiaru) stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jednak w razie modyfikacji umowy o pracę lub innego aktu nawiązującego stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy (zarówno obniżenie jak i podwyższenie), podstawą tą jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru etatu, jeśli ta zmiana nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy albo w tych 12 miesiącach poprzedzających. Tak stanowi art. 40 ustawy z 25 czerwca 1991 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm., dalej ustawa zasiłkowa). Przeliczenie podstawy wymiaru według zmienionego wymiaru czasu pracy stosujemy nawet wówczas, gdy między okresami pobierania świadczeń – tego samego lub innego rodzaju – nie było przerwy lub była ona krótsza niż trzy miesiące. Generalnie, jeśli tak jest, podstawy wymiaru zasiłków się nie ustala na nowo, ale zmiana wymiaru czasu jest tu wyjątkiem od zasady zawartej w art. 43 ustawy zasiłkowej. W jednej sytuacji podstawy wymiaru nie przeliczamy, mimo zmiany wymiaru czasu pracy. Mianowicie wtedy, gdy zaświadczenie lekarskie pracownika obejmuje okres przed tą zmianą i po zmianie etatu. Innymi słowy zmiana etatu następuje już po miesiącu, w którym rozpoczęła się choroba. Za cały okres choroby pracownikowi przysługuje wówczas zasiłek, którego podstawę wymiaru stanowi średnie wynagrodzenie za okres przed zmianą wymiaru czasu pracy. Kiedy przeliczyć Kiedy podstawa wymiaru wymaga przeliczenia z powodu zmiany wymiaru czasu pracy? W dwóch sytuacjach. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ przypadek 1. Jeżeli redukcja/podwyższenie etatu zostało wprowadzone w ciągu miesiąca, a niezdolność do pracy powstała w miesiącu następnym, wówczas podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie pracownika za miesiąc, w którym niezdolność do pracy się zaczęła, czyli za pełny kalendarzowy miesiąc zatrudnienia, następujący po zmianie etatu, po odpowiednim uzupełnieniu. przypadek 2. Gdy zmiana etatu i choroba wystąpiły w jednym miesiącu, wtedy podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. Drugi przypadek odpowiada sytuacji, o którą pyta czytelnik. Zmiana etatu u pracownika miała bowiem miejsce w marcu i po dacie zmiany warunków pracy pracownik zachorował. Na dwa sposoby Nie wiemy tylko, jakie wynagrodzenie pracownik uzyskuje: stałe miesięczne czy zmienne. Od tego zależy sposób ustalenia i uzupełnienia wynagrodzenia. Przy wynagrodzeniu stałym składniki miesięczne obowiązujące w wysokości po przejściu na cały etat stanowią podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego. Przykładowo, jeśli w ślad za zwiększeniem wymiaru czasu pracy poszła podwyżka wynagrodzenia z 1200 zł do 2000 zł, to podstawą wymiaru będzie nowa kwota 2000 zł, po odjęciu 13,71 proc. wynagrodzenia. Przy wynagrodzeniu miesięcznym zmiennym zapominamy o wynagrodzeniu sprzed zmiany etatu, ustalając podstawę wynagrodzenia chorobowego. Nasz pracownik zachorował 7 marca, a od 3 marca pracuje w pełnym wymiarze godzin. W nowym wymiarze czasu pracy pracownik przepracuje 21 dni, za które uzyska wynagrodzenie, załóżmy 1655,30 zł, już po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenia społeczne. W marcu obowiązują 23 dni robocze (przy rozkładzie czasu pracy od poniedziałku do piątku po osiem godzin, z wolną sobotą). Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi uzupełnione wynagrodzenie za marzec w wysokości 1812,95 zł ([1655,30 zł : 21 dni przepracowanych] x 23 dni robocze). Czytaj więcej w serwisie o: Zasiłek i wynagrodzenie chorobowe pracownika Czas pracy » Systemy czasu pracy Pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia za pierwsze 33 dni niezdolności do pracy w ciągu roku kalendarzowego, lub 14 dni - w przypadku osób, które ukończyły 50 rok życia. Niezdolność może być spowodowana chorobą lub odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną. Prawo to dotyczy osób uprawnionych do zasiłku chorobowego. Prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy nabywają, na równi z pracownikami, osoby wykonujące pracę nakładczą i osoby odbywające służbę zastępczą. Inni ubezpieczeni nie mają prawa do tego wynagrodzenia i w związku z tym zasiłek chorobowy przysługuje im od pierwszego dnia niezdolności do to przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy i wypłacane jest w wymiarze 80% wynagrodzenia, obliczanego na zasadach stosowanych przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Przy czym nie ma do tego wynagrodzenia zastosowania ograniczenie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, pracownikowi przysługuje od pierwszego dnia zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego, a nie wynagrodzenie przewidziane w Kodeksie 33 dni, bądź 14 dni niezdolności do pracy ustala się sumując okresy niezdolności do pracy osoby ubezpieczonej w ciągu roku kalendarzowego. Bez znaczenia są przerwy pomiędzy tymi okresami oraz ilość pracodawców u których dana osoba pracowała. Dodaje się kolejno przypadające dni choroby, za które wypłacono w danym roku 34/15 dnia niezdolności do pracy pracownikom przysługuje prawo do zasiłku regulujące 14-dniowy okres wynagrodzenia chorobowego osób po 50 roku życia zostały wprowadzone od 1 lutego 2009 r. Jeżeli nieprzerwana niezdolność do pracy przypada na przełomie roku kalendarzowego, a 31 grudnia pracownik ma jeszcze prawo do wynagrodzenia, to od 1 stycznia zachowuję nadal do niego prawo, ale okres 33/14 dni jest od nowa liczony, od 1 stycznia. Natomiast w przypadku, kiedy 31 grudnia pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego, to od 1 stycznia nadal przysługuje mu zasiłek chorobowy za okres tej nieprzerwanej niezdolności do zatrudniony od 1 stycznia 2008. na 3/4 etatu był niezdolny do pracy z powodu choroby od 3 do 16 lutego (14dni). Za ten okres wypłacono mu wynagrodzenie. Od 10 marca podjął dodatkową pracę u drugiego pracodawcy, w wymiarze 1/4 etatu. 12 lipca pracownik kolejny raz zachorował, a jego niezdolność do pracy trwała do 1 sierpnia (21 dni). Prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy będzie przysługiwało pracownikowi za łączny okres 33 dni: od 3 do 16 lutego u pierwszego pracodawcy oraz od 12 lipca do 30 lipca u obydwu pracodawców. Natomiast od 31 lipca pracownik będzie miał prawo do zasiłku chorobowego z tytułu obu prawna:Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwaUstawa z dnia 26 czerwca 1974r, Kodeks pracy Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.

jak wyliczyć chorobowe na 3 4 etatu