czy myśli samobójcze to grzech

Myśli samobójcze mogą pojawiać się w każdym momencie życia, niezależnie od statusu społecznego czy wieku. Myśli samobójcze przyczyny . Myśli dotyczące odebrania sobie życia mogą pojawiać się po stracie bliskiej osoby, przeżyciu traumy, przechodzeniu kryzysu, z którego nie wiemy jak mamy wyjść. Myśli samobójcze a sytuacja rodzinna oraz problemy inter- i eksternalizacyjne u młodzieży w wieku 14–16 lat „Czy kiedykolwiek w ostatnich 12 miesiącach przychodziły Sor. Uśmiech.Boga. odpowiedział (a) 20.05.2014 o 00:59: Złe dobrego początki Często nie potrafimy pojąć tego, że to co jest teraz tragedią, jest tylko ciężkim początkiem nowej piękniejszej drogi. Nie wiemy dzisiaj; że ta osoba która nas teraz rzuciła, w przyszłości nie dała by nam szczęścia, że gdyby nas nie rzuciła nie Dlatego osoby, które się okaleczają, częściej podejmują próby samobójcze, mimo że uruchomienie samouszkodzenia nie zawsze jest w intencji samobójczej. Może być, ale nie musi. Czasem paradoksalnie intencja jest taka: mam tak silne myśli samobójcze, że się okaleczę, żeby się nie zabić. Dalsza część pod materiałem wideo. W Kościele katolickim nie ma oficjalnego stanowiska w sprawie świętowania Halloween, ale wiele osób uważa, że jest to grzech. Argumentują, że Halloween promuje okultyzm i zachęca do praktyk związanych z czarną magią. Niektórzy uważają również, że Halloween glorifikuje śmierć i przemoc, co jest sprzeczne z chrześcijańskimi Sie Sucht Ihn Köln Markt De. Przyczyną myśli samobójczych może być depresja, alkoholowy zespół abstynencyjny lub zaburzenia osobowości. Myśli samobójcze, np. „lepiej żeby mnie już nie było", "moje życie nie ma sensu", to myśli związane z potrzebą odebrania sobie życia i tym samym - uwolnienia się od problemów. Mogą pojawiać się w życiu człowieka na rożnych etapach jego dojrzałości, są dość częste i towarzyszą rozważaniom egzystencjalnym. Myśli samobójcze nie zawsze są niebezpieczne i nie zawsze prowadzą do prób samobójczych, jednak nie wolno ich lekceważyć. Zobacz, jak pomóc osobie doświadczającej myśli samobójczych i jaki leczy się je leczy. Spis treściMyśli samobójcze a zaburzenia psychiczneJak pomóc osobie z myślami samobójczymi?Myśli samobójcze a zaburzenia osobowościMyśli samobójcze a uzależnieniaMyśli samobójcze: gdzie szukać pomocy Myśli samobójcze mogą pojawić się u osoby, która przeżywa lub doświadcza nagłej, negatywnej sytuacji, np. dotkliwej straty bliskiej osoby, utraty istotnych dla niej dóbr, relacji i wartości, przekraczających umiejętność poradzenia sobie zarówno w obszarze emocji jak i działania. Myśli samobójcze pojawiają się również u osób, które doświadczają długotrwałej, chronicznej sytuacji kryzysowej bez widocznych szans na zmianę. Mogą wtedy być przyczyną do uruchomienia tendencji samobójczych, czyli konkretnego planowania popełnienia samobójstwa, a to może doprowadzić do próby samobójczej, czy też skutecznego odebrania sobie życia. Myśli samobójcze pojawiają się u osób, które nie mają umiejętności konstruktywnego poradzenia sobie ze stresem i są one sposobem odreagowania i ucieczki od problemów. Innymi przyczynami doświadczania myśli samobójczych mogą być problemy psychiczne: zaburzenia afektywne, zaburzenia lękowe, zaburzenia osobowości, schizofrenia, nadużywanie alkoholu, zażywanie substancji psychoaktywnych. Myśli samobójcze a zaburzenia psychiczne Bardzo często myśli samobójcze dotyczą osób chorujących na depresję. Zazwyczaj pojawiają się w krańcowej fazie depresji i w przypadku 15% pacjentów kończą się podjęciem próby samobójczej. Depresja jest oceniana przez Światową Organizację Zdrowia jak czwarty w kolejności na świecie problem zdrowotny, a prowadzone badania epidemiologiczne pokazują, że co najmniej co piąty dorosły przynajmniej raz w swoim życiu przeżywa stan, który można rozpoznać jako depresję i który wymaga specjalistycznego leczenia. Myśli samobójcze pojawiają się również u cierpiących na chorobę dwubiegunową, której głównym objawem są skrajne wahania nastroju - od manii do depresji, od pobudzenia, nadmiernej euforii, poczucia wyjątkowości do przewlekłego smutku, poczucia bezwartościowości i wszechogarniającej szarości. Kiedy w sytuacjach, gdy objawom manii towarzyszą objawy depresji pod postacią niechęci do życia oraz myśli samobójczych, to rzeczywiście powstaje sytuacja zagrażająca życiu chorego. Mężczyźni popełniają samobójstwo częściej niż kobiety Jak wyka z danych Krajowej Komendy Policji aż 86 proc. samobójców w Polsce to mężczyźni. Takie statystyki są zaskakujące, gdyż depresja, która jest jedną z przyczyn myśli samobójczych, częściej dotyka kobiety. Jednak kobiety częściej niż mężczyźni szukają pomocy. Mężczyźni nie chcą opowiadać o swoich emocjach, rzadziej decydują się na wizytę u psychiatry. Inaczej postrzega się też rolę społeczną mężczyzny. Jest on żywicielem rodziny. Z badań wynika, że mężczyźni bez zatrudnienia częściej popełniają samobójstwo od tych, którzy mają pracę. Pogorszenie się sytuacji finansowej jest dla panów znacznym obciążeniem psychicznym. Jak pomóc osobie z myślami samobójczymi? W sytuacji gdy dowiadujemy się, że ktoś z naszych bliskich ma myśli samobójcze, należy autentycznie zainteresować jego przeżyciami, wysłuchać, wyrazić zrozumienie dla tego co przeżywa, akceptację dla emocji. Ważne, aby nie oceniać, nie wpadać w panikę, nie dać się szponom lęku. Warto postarać się być cierpliwym i wyrozumiałym, ale równocześnie stanowczym i aktywnym, gdy trzeba przekonać osobę cierpiącą do udania się do specjalisty. Myśli samobójcze bez tendencji (czyli szczegółowego planowania własnej śmierci), bez prób samobójczych w przeszłości, nie są powodem do wzywania pogotowia, czy natychmiastowej hospitalizacji. Warto jednak zachęcać taką osobę do konsultacji ambulatoryjnej, czy też wizyty na izbie przyjęć w szpitalu (w celu konsultacji i oceny stanu zdrowia), jeśli terminy wizyt u lekarza psychiatry czy psychologa są zbyt odległe. Dobrze jest towarzyszyć bliskiej osobie w umówieniu wizyty i pójściu do specjalisty lub - jeśli nie jest to możliwie, przynajmniej należy monitorować sytuację aż do spotkania ze specjalistą. Jeśli osoba doświadczająca myśli samobójczych jest samotna, nie ma wsparcia lub ma pod opieką dzieci, to taką konsultację ze specjalistą należy odbyć jak najszybciej. W przypadku osób mających nie tylko myśli samobójcze, ale również ujawniających tendencję do popełnienia samobójstwa, należy wezwać lekarza, który oceni potrzebę natychmiastowej hospitalizacji pacjenta. Myśli samobójcze a zaburzenia osobowości Myśli samobójcze towarzyszą również osobom z zaburzeniami osobowości, np. osobom z diagnozą borderline. Zaburzenia te powstają w okresie dojrzewania i trwają przez całe życie. Pojawiające się u tych osób myśli są skutkiem braku umiejętności stworzenia konstruktywnych sposobów samodzielnego radzenia sobie z problemami. W przeciwieństwie np., do zaburzeń depresyjnych, myśli samobójcze w przypadku zaburzeń osobowości, są trwałe i trudno je zmienić w procesie leczenia. Pomocna i dobrze rokująca jest wieloletnia psychoterapia i w sytuacjach koniecznych - farmakoterapia. Brak leczenia prowadzi do wyobcowania, pogorszenia jakości życia, a nawet samobójstwa. Myśli samobójcze a uzależnienia Osoby uzależnione częściej niż reszta populacji chorują na depresję, której jednym z objawów są myśli samobójcze. Spożywanie alkoholu nasila również objawy depresji. Ważne by podkreślić, że osoby uzależnione są obciążone ogromnym ryzykiem popełnienia samobójstwa. Prawdopodobieństwo odebrania sobie życia jest u nich nawet stukrotnie większe niż w całej populacji. Dlatego w sytuacjach, gdy chory potwierdza pragnienie popełnienia samobójstwa lub jego stan sprawia, że nie jest w stanie zaspokoić swoich podstawowych potrzeb, powinien trafić na oddział psychiatryczny. Takie zagrożenia istnieją zarówno w sytuacji zatrucia alkoholem lub stanach abstynencyjnych (początkowa faza fizjologicznego trzeźwienia), kiedy chory czuje się bardzo źle zarówno psychicznie jak i fizycznie. Gdy osoba uzależniona zaczynia trzeźwieć, towarzyszy jej intensywne poczucie winy, słabości, zawstydzenie. Jest zupełnie załamana, nie widzi przyszłości, ma skrajnie obniżone poczucie własnej ważności i wartości, jest rozgoryczona, nienawidzi siebie i całego otaczającego ją świata. U osób nadużywających alkoholu i zażywających inne substancje psychoaktywne, mogą pojawić się również zaburzenia lękowe, psychozy, otępienie, czego efektem jest pojawianie się nie tylko myśli samobójczych, ale i prób samobójczych. Myśli samobójcze: gdzie szukać pomocy W sytuacji gdy masz myśli samobójcze lub doświadcza ich bliska ci osoba – takie sytuacje się zdarzają wielu ludziom, to należy skorzystać z pomocy specjalistów, którzy potrafią udzielić skutecznej pomocy. Nie odwlekaj decyzji by nie eskalować zmęczeniem, przeżywanymi trudnościami i nie przedłużać cierpienia. Szukaj pomocy lekarza psychiatry, psychoterapeuty, specjalisty ds. interwencji kryzysowej. Specjalistów tych znajdziesz w: Poradni Zdrowia Psychicznego, Ośrodku Interwencji Kryzysowej, Ośrodku Pomocy Społecznej, Poradni Psychologiczno Pedagogicznej, Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie, szpitalu organizacjach pozarządowych. Rozmawiaj o swoich kłopotach, dziel się tym co przeżywasz z kimś bliskim, poszukaj telefonu zaufania pod którym znajdziesz dyspozycyjne osoby, które będą z tobą rozmawiały, np. Antydepresyjny Telefon Zaufania Fundacji ITAKA pod numerem: (22) 654 40 41. Ostatnio coraz częściej tak wyglądaszTwoi bliscy często mówią ci, że twoje zachowanie zmieniło się wierzysz, że samobójstwo to jedyne wyjście, kiedy wszystko jest złe?NieZależy od konkretnej osobyChyba takCzy planujesz przyszłość?Oczywiście mam wiele pomysłówRaz to robię, a innym wydaje się, że to nie ma sensuNieIle razy dziennie myślisz o śmierci?Ostatnio jasne kolory przestały cię uszczęśliwiać, wolisz ciemne i czarne jak bardzo jesteś myślisz, że nikt cię nie potrzebujeIle razy w tygodniu spożywasz alkohol / narkotyki?Czy próbowałeś popełnić samobójstwo / poważnie o tym myślałeś?Nigdymyślałem o tymtakJakość twoich studiów / pracy ostatnio znaczenie swojego wyglądu dla sławnych samobójców?Nie, to okropneRaz to robię, a innym współczujęTak, to odważny aktTwoje rzeczy straciły swoją dawną uważasz się za ofiarę przemocy fizycznej lub psychicznej?NieCzasami tak myślęja robięKochasz życie!Wygląda na to, że cenisz swoje życie i wiesz, jak się nim cieszyć. Tak trzymaj! Udostępnij wynik testu, aby pomóc swoim znajomym sprawdzić się również;)Powinieneś bardziej o siebie dbaćPrawdopodobnie czasami doświadczasz bólu tęsknoty i samotności. Ale uwierz nam - jesteś wspaniałą osobą i ktoś Cię kocha! Jeśli Twój stan Ci przeszkadza, konsultacja psychoterapeuty poprawi Twoje samopoczucie. Udostępnij wynik testu, aby pomóc swoim znajomym sprawdzić się również;)Prawdopodobnie konsultacja psychoterapeuty poprawi Twoje samopoczucieNajprawdopodobniej często odczuwasz intensywny smutek, samotność, być może depresję. Ale wiemy, że jesteś wspaniałą osobą i ktoś cię kocha! Jeśli Twój stan Ci przeszkadza, konsultacja psychoterapeuty poprawi Twoje samopoczucie. Udostępnij wynik testu, aby pomóc znajomym sprawdzić się również;) Mógłbym odpowiedzieć, krótko „Tak, ale…” no właśnie. Ale. Człowiek popełniający samobójstwo występuje przeciwko przykazaniu „Nie zabijaj”. Każdy zatem akt przeciwko życiu będzie więc wyrazem braku szacunku wobec jego Dawcy, czyli Bogu. Katechizm Kościoła Katolickiego pisze: Każdy jest odpowiedzialny przed Bogiem za swoje życie, (…) Jesteśmy zarządcami, a nie właścicielami życia, które Bóg nam powierzył.” (KKK 2280) Czas nam dany jest jak mieszkanie na wynajem – to od nas zależy jak o niego zadbamy, jak go wykorzystamy. W chwili decyzji o samobójstwie człowiekiem targają olbrzymie emocje, często dochodzi do tego głęboka depresja i inne zaburzenia. Osoba ta nie jest w pełni poczytalna, stąd nie może świadomie popełnić grzechu. Kościół opierając się na badaniach naukowców uznaje, że: „Ciężkie zaburzenia psychiczne, strach lub poważna obawa przed próbą, cierpieniem lub torturami mogą zmniejszyć odpowiedzialność samobójcy” (KKK 2282). Rodzi to kolejne pytanie: Czy samobójcy będą potępieni? To nie my jesteśmy sędziami, stąd nie możemy powiedzieć, że każdy samobójca jest potępiony. „Bóg, w sobie wiadomy sposób, może dać im możliwość zbawiennego żalu.” (KKK 2283). Gdy pewien człowiek popełnił samobójstwo rzucając się z mostu do rzeki św. Jan Maria Vianey odpowiedział jego zrozpaczonej żonie: Między mostem a wodą miał jeszcze dość czasu, aby prosić o Boże miłosierdzie. Dodam jeszcze, że nigdy nie wiemy do końca co dzieje się w sercu człowieka. I choć w danej chwili wydaje się, że decyzja o samobójstwie jest jedyną drogą – to nią nie jest. Jeśli myślisz o samobójstwie zadzwoń pod darmowy numer: 116 111 – zawsze jest wyjście. Wiele osób, które popełniły samobójstwo, ostrzegało o tym wcześniej w taki czy inny sposób. Jak rozpoznać, że ktoś nosi się z zamiarem odebrania sobie życia?Według amerykańskich Narodowych Instytutów Zdrowia „w ciągu ostatnich 15 lat całkowita liczba samobójstw wzrosła o 24%, z 10,5 do 13,0 na 100 000”. Jak podawały statystyki, w 2015 r. średnio 121 osób dziennie popełniło samobójstwo w przedziale wiekowym 15-34 lat samobójstwo jest drugą najczęstszą przyczyną zgonów (pierwszą są przypadkowe obrażenia), a liczba samobójstw jest ponad dwukrotnie większa niż liczba morderstw. Mężczyźni popełniają samobójstwo mniej więcej cztery razy częściej niż jedną z głównych przyczyn śmierci Przez długi czas, z powodu społecznego tabu i uprzedzeń, ten bardzo poważny temat był rzadko dyskutowany publicznie. Światowa Organizacja Zdrowia zachęca kraje do większego inwestowania w politykę społeczną, mającą na celu zwiększenie wśród mieszkańców poszczególnych krajów świadomości występowania sygnałów, że ktoś może próbować popełnić 6 oznak może pomóc w identyfikacji osoby zagrożonej popełnieniem samobójstwa. Zwrócenie na nie uwagi i podjęcie działań może pomóc uratować jej które wskazują na wielkie cierpienieObsesyjne myśli, narzekania, że życie jest bez sensu, rozpacz, niezdolność do zmiany, brak energii do podstawowych zadań, spędzanie zbyt wiele czasu w łóżku, trudności w podejmowaniu decyzji, które poprzednio były podejmowane regularnie oraz utrata zainteresowania zajęciami, które dawniej sprawiały przyjemność – to są wszystko znaki znasz kogoś z takimi objawami, porozmawiaj z nim ze współczuciem jak przyjaciel, pokaż, że może na ciebie liczyć i okaż empatię. Pomóż mu poszukać profesjonalnej pomocy. Objawy te są zbieżne z różnymi objawami depresji – choroby, która jest coraz powszechniejsza i wymaga poważnego traktowania. Nie wskazują one koniecznie na tendencje samobójcze, ale mogą, więc nie należy ich wahania nastrojuTo naturalne, że nasz nastrój zmienia się w ciągu dnia: można czuć się świetnie w jednej chwili, a potem nagle rozgniewać się lub posmutnieć – w reakcji na to, co nas spotyka. Ale są ludzie, u których huśtawki nastrojów są ekstremalne, gwałtowne i częste. Zwróć uwagę na gwałtowne i nadmierne zmiany – w nagłych wypadkach nie wahaj się wezwać uważnie obserwować takie zmiany u nastolatków. Dojrzewanie jest okresem, w którym zmiany w zachowaniu są powszechne i właśnie z tego powodu waga tych zmian może być niezauważona. Jeśli nastolatek zamyka się w swoim pokoju i nie chce z nikim rozmawiać lub nie wie, jak wyraźnie wyrazić swoje cierpienie, postaraj się wysłuchać go bez osądzania, okazać współczucie i życzliwość. Jeśli nie udaje się nawiązać kontaktu, poszukaj pomocy szczególnie trudne lub traumatyczneBardzo bolesne wydarzenia lub doświadczenia, zwłaszcza nieoczekiwane, mogą mieć silny negatywny wpływ: śmierć bliskiej osoby, utrata ważnej i dobrze płatnej pracy, ciężka choroba, przypadki intensywnego zastraszania czy dokuczania – wszystkie te rzeczy mogą doprowadzić do takie zdarzenia powodują nagłe zmiany trybu życia, ludzie nie są pewni, jak się dostosować. Może to sprawić, że odłożą na bok sprawy, które dotąd uważali za ważne. Bądźcie blisko nich w takich okolicznościach i zaproponujcie, że zabierzecie ich do dobrego psychologa lub które powinny być sygnałem ostrzegawczymOsoba zdesperowana, która myśli o skończeniu ze swoim życiem, zwykle sygnalizuje, że wewnątrz krzyczy o pomoc. Może mówić np.: „Nie mogę już tego znieść”, „Chcę umrzeć”, „Życie nie jest warte tych wszystkich cierpień”, „Byłoby lepiej dla wszystkich, gdybym odszedł”, „Wolałbym się nigdy nie urodzić” itp. Czy to może być jedynie dramatyzowanie i przesada? ponieważ to może być coś więcej, bądź bardzo wyczulony na te sygnały i inne oznaki, które towarzyszą depresji i zachowaniom samobójczym. Takich wypowiedzi nigdy nie należy ignorować. Niektórzy ludzie myślą, że „ktoś, kto naprawdę chce się zabić, nie pozwoli, by inni zorientowali się przed czasem”. To nieprawda. Wiele osób, które popełniły samobójstwo (choć nie wszystkie) ostrzegało o tym wcześniej w taki czy inny sposób. I wielu ludzi, którzy przeżywają próbę samobójczą, spróbuje ponownie i tym razem z powodzeniem. Nie ignoruj tych psychiczne lub uzależnieniaRyzyko samobójstwa wzrasta, gdy dana osoba cierpi na chorobę psychiczną, taką jak depresja kliniczna, choroba afektywna dwubiegunowa, zaburzenie osobowości z pogranicza, schizofrenia, zespół stresu pourazowego (PTSD) lub uraz spowodowany wykorzystaniem fizycznym lub seksualnym. Ponad 50% ludzi, którzy popełniają samobójstwo, cierpi na depresję lub zaburzenia nastroju, w tym również te związane z uzależnieniem od narkotyków lub niektóre leki na receptę przepisywane na depresję mogą także wywoływać myśli samobójcze u niektórych osób, więc pacjenci, którzy je zażywają, muszą być pieczołowicie uwagę na powtarzające się przypadki nieodpowiedzialnego zachowania, takie jak picie alkoholu i branie narkotyków, brawurowa jazda samochodem i nieodpowiedzialne zachowania seksualne. Nie wszyscy, którzy tak się zachowują, mają myśli samobójcze, ale mimo to te oznaki wymagają zwrócenia szczególnej uwagi, pomocy i leczenia; wskazują na dość wysoki poziom wewnętrznego niezadowolenia, którego nie można poprawaTo prawda: gdy ktoś, kto jest bardzo smutny lub przygnębiony, wydaje się nagle szczęśliwy, istnieje ryzyko, że planuje popełnić samobójstwo. Pozorna poprawa może oznaczać maskowanie się lub oznakę ulgi odczuwanej przez osobę, która ostatecznie podjęła decyzję o „zakończeniu swojej niedoli”.Zwróć też uwagę, czy ta osoba wydaje się finalizować różne niezałatwione sprawy, żegnać się z przyjaciółmi i rodziną i/lub rozdawać cenne rzeczy. Takie nagłe zmiany u kogoś, kto niedawno był w rozpaczy, należy traktować z wielką wszystkich tych scenariuszach:Obserwuj, a przede wszystkim SŁUCHAJ, co mówi ta cierpliwość i empatię wobec jej z nią na wizyty do jej bliską rodzinę o jej stanie jeśli to ty jesteś osobą, która rozważa popełnienie samobójstwa:Proszę, daj sobie jeszcze jedną szansę i zwróć się teraz o profesjonalną pomoc. Otwórz się i opowiedz o swojej sytuacji! To, co czujesz, jest uleczalne; istnieją lepsze rozwiązania niż samobójstwo. Ale potrzebujesz pomocy, której chętnie udzielą ci specjaliści. Gość 03:31 1. Mówi się, że Bóg dopuszcza na człowieka tyle cierpienia ile ten zdoła unieść i każdy ma swój krzyż dostosowany do indywidualnych możliwości udźwignięcia zatem biorą się samobójstwa? Nie mam na myśli dylematu czy taki ktoś zostaje zbawiony czy nie, czy w ostatnim tchnieniu zdąży jeszcze żałować swojego czynu i pojedna się z chodzi mi o to "dopasowanie" cierpienia psychicznego czy fizycznego do wytrzymałości każdego człowieka. W przypadku samobójców życie wyraźnie ich przerosło. Mieli zbyt dużo kłopotów i nie widzieli już wyjścia. Dlaczego Bóg nie oszczędził cierpienia takim słabszym osobom? Bóg wiedział od chwili stworzenia takiego człowieka, że w pewnym momencie on już nie da rady kłopotom, wiary i sił mu nie wystarczy i targnie się na swoje Bóg nie oszczędza cierpienia tym ludziom, o których z całą pewnością wie jako wszechwiedzący, że popełnią samobójstwo i przyczynią się do cierpienia ich rodzin?2. Czy katolik może modlić się do Boga o swoją jak najszybszą śmierć? Nie o szczęśliwą kiedyś tam, ale o jak najrychlejszą śmierć, jeśliby Bóg wiedział, że człowiek popełni w przyszłości wobec kogoś coś bardzo złego. Czy to grzech ciężki? Tak modliła się święta Rita (wiedziała, że jej synowie chcą się zemścić i zabić mordercę ich ojca, więc prosiła Boga o ich wcześniejszą śmierć zanim dokonają zbrodni). Odpowiedź: Odpowiadając na pierwsze pytanie należy wyjaśnić, że współcześnie psychologia tłumaczy akty samobójcze jako efekt zaburzenia psychiki. Człowiek, który chce odebrać sobie życie jest z pewnością człowiekiem nieszczęśliwym. Nieraz jest to efekt cierpienia, ale zawsze jest to następstwo osamotnienia (nie mylmy tego z dobrze przeżywaną samotnością), opuszczenia przez innych ludzi. W samotności problemy widzimy często wyolbrzymione, dlatego warto mieć osobę, z którą mogę dzielić swoje problemy dnia codziennego. Na taki czyn ma również wpływ braku żywej relacji z Bogiem. Człowiek wierzący, nawet w obliczu wielkich trudności, cierpienia wie, że jest ktoś kto jest przy nim - Bóg (nawet jeśli po ludzku "nie czuje" Jego obecności). Warto więc, o tę relację dbać, by z niej "skorzystać" w chwilach trudnych. Nie jest grzechem modlić się o dobrą śmierć, ale jej czas i miejsce trzeba zostawić do decyzji Bogu, bo to on jest Dawcą życia. W opisanych w pytaniu przypadkach módlmy się raczej o światło i dary Ducha Świętego by w życiu "nie narobić głupot". XMP

czy myśli samobójcze to grzech